Nòvas ofèrtas de nadal

Se legís dins un libre moralizator del sègle XIX qu’una maire balhèt a la siá dròlla un rasim. La dròlla lo prenguèt, mas se pensèt qu’aquel rasim fariá plaser al siu fraire, e, en plaça de se lo manjar lo li balhèt. Lo fraire l’aculhiguèt ambe plaser, mas çò diguèt que lo paire que trabalhava ailà, a la raja del solelh, seriá content de se’n refrescar. Lo paire lo prenguèt, mas coma l’anava entemenar, vegèt la maire que tornava de la font cargada d’un fais de farda e li balhèt lo rasim. E la femna se regaudiguèt de véser que totes s’èran privats d’un plaser que lor fasián per lo far passar a un autre de la familha.

Uèi, lo cercle dels nòstres pròches, dels nòstres amics, s’es alarguit de l’ostal, del barri, del vilatge a la planeta tota, mercés a la tela. E uèi dispausam d’utisses per nos ajudar a far passar los presents, e la « nòva ofèrta », lo « reciclatge dels presents », - « regifting » en francés -, es una practica de mai en mai espandida. Aital, un site especializat a enregistrat ongan, lo matin de nadal, a miègjorn, cinc cent mila ofèrtas contra tres cent mila l’an passat de monde que volián tornar vendre lo siu present tanlèu destropat.

Pendent longtemps lo present, e sustot lo de Nadal agèt una dimension sacrada e se disiá que de balhar a qualqu’un lo qu’aviatz recebut, aquò atrasiá lo malastre Lo present èra tanben un messatge sens paraulas, que permetiá de dire a l’autra çò que de còps que i a la vergonha vos empacha d’exprimir. Mas per compausar aquel messatge sens s’enganar, caliá joglar ambe la simbolica escura dels objèctes e los gosts, los besonhs, las desiranças de l’autre.

Ara, ambe la desacralizacion que vivèm es vengut mai aisit de far un present : per èstre segur de far plaser a qualqu’un, sufís de li ofrir quicòm qu’es aisit de tornar vendre.

tornar a la lista