Mercat e solidaritat

Al moment del deluvi sus Erau la premsa soslinhèt lo corrent d’amistat e de solidaritat que menèt la catastròfa. Benevòls de totas las generacions, de la region e de las regions vesinas venguèron portar la siá ajuda.

A Vilanòva – lès - Besièrs, cadun i anava segond las siás capacitats : un preparava repaisses dins lo local del rugbi, d’autres netejavan la fanga, d’autres s’emportavan la farda a lavar e a secar, un autre preparava un lièit per aculhir un sinistrat... « Es escàs, ara, d’ajudar los autres, aquò’s magnific » çò disiá un òme la lagrema a l’uèlh. « Aquò fa caud al còr », ajustava un femna annadida.

L’aigat aviá colcat las vinhas. Un centenat d’agricultors d’Aude, de Tarn, de Gèrs, respondèron

« present ! » a la mesa en plaça d’un talhièr d’entrajuda e venguèron prestar la man per tornar quilhar lo paisselatge.

Las valors que fondon vertadièrament una comunautat, una societat umana èran aquí : la solidaritat, la frairetat, e mai important, fòra l’ajuda materiala, èra pels sinistrats de sentir a l’entorn d’eles la calor de l’umanitat.

L’aigat aviá tanben curat traucasses badants dins las vias de camin de fèrre e las ligasons Montpelhièr-Tolosa e Montpelhièr–Perpinhan èran trencadas al mens per un brave quinzenat de jorns,disián los comunicats. Las comunicacions se podián far pas que per la rota. Los carris e los taxis afretats per la S.N.C.F. estant insufisents, los viatjaires se virèron sus las companhiás privadas e... s’avisèron que los prètzes avián triplats ! Èra profitar del malastre dels autres ? Nani, respondèt un responsable interrogat ; es la lei del mercat : quand la demanda es superiora a l’ofèrta, lo prètz aumenta...

L’entrevistaire li demandèt pas se l’argent d’aquela maivalença se’n aniriá a l’ajuda als sinistrats.

tornar a la lista